معنی غبار دل - جستجوی لغت در جدول جو

غبار دل

لغت نامه دهخدا

بار دل

کنایه از غم، غصه، اندوه، اندیشۀ روزگار

فرهنگ فارسی عمید

زبان دل

زبان حال، زبان باطن، کلام یا حالتی که از راز درون شخص حکایت کند

فرهنگ فارسی عمید

بار دل

(رِ دِ)

غم و اندوه دل و اندیشۀ روزگار باشد. (برهان). کنایه از اندوه دل و اندیشۀ روزگار است. (انجمن آرا) (آنندراج). غصه. (دمزن). و رجوع به شعوری و ’بار’ و ناظم الاطباء شود، سکۀ پول. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

زبان دل

(زَ نِ دِ)

زبان معنی. زبان حال. زبان باطن. زبان سرّ:
که او ترجمان زبان دلست
جز از دو زبان چون بود ترجمان.
مسعودسعد.
میجهد شعلۀ دیگر ز زبان دل من
تا تو را وهم نیاید که زبانیم همه.
مولوی.
، کنایه از قلم و یا نوک قلم است:
زبان درست از گشاده دهن
کند هر چه خواهیم گفتن بیان.
مسعودسعد (دیوان ص 525).
که او ترجمان زبان دلست
جز از دو زبان چون بود ترجمان.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

غبارشدن

(ءِ شُ دَ)

غبار شدن زمین، مراد کنده شدن زمین به نعل اسبان. (از فرهنگ سکندرنامه) (آنندراج). گرد شدن. خرد و نرم شدن:
تو کز تفحص عنقا غبار خواهی شد
چرا غزال قناعت نمیکنی تسخیر.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

غبار شدن

گرد شدن خرد و نرم گشتن، یا غبار شدن زمین. کنده شدن زمین به نعل اسبان

فرهنگ لغت هوشیار

غلاف دل

شامه دل تاموره

فرهنگ لغت هوشیار

با دل

شجاع و دلاور و صاحب دل

فرهنگ لغت هوشیار

معنی غبار دل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما